Merhaba,

Hiç tanışmadığımız halde seni çok iyi tanıyorum.

Henüz farkında olmadığın bir yolculukta olduğunu biliyorum.

Acılar ve yalnızlıklar olarak görüyorsun birçok şeyi.

Bir çıkış hayal ediyorsun. Bir çözüm. Bir deva.

Aslında, aradığın şeyin adını bile bilmiyorsun.

Hatta “gerçekten” bir şeyler aradığının farkında bile değilsin.

Eksikliğini hissettiğin şey ne olabilir?

Umut mu, tebessüm mü ya da hayal kırıklıklarını yok ediverecek sihirli bir aşk mı?

Yoksa, huzur mu?

Seni sessizce seven, seni hiç unutmayan, sana çok yakın olan biri var.

Yeni cevaplar için yeni sorulara ihtiyacın olduğunu anladığın an, hayal kırıklıkları ve kayıplar yerini coşku, nezaket ve farkındalığa bırakacak.

Hadi, keşfet…

Kemal Sayar'dan insanın kalbini sessizliğe ve kendine açmasına dair, kısa fakat etkili ve şiirsel yazılardan oluşmuş bir kitap. Renkli ve görselleri ayrı ayrı çalışmış hem içerik hem de biçim itibariyle iz bırakacak bir kitap.

Aşk artık sessizliğe katlanamıyor. Âşık sanıyor ki ne kadar ses olursa o kadar iyi anlaşacak, çıkardığı sese karşılık bir ses istiyor, iniltisine bir iniltiyle cevap verilsin istiyor. Oysa fazladan sarf edilen her kelime, oluş çabasıyla sınanmamış her söz, sevgiliyi sırlar mağarasına daha çok çekilmeye mecbur ediyor.

Hiçbir şey, hiç kimse kusursuz değil, her şeyde bir çatlak var. Kusurlar, çatlaklar olduğu için ışık ruhumuzdan içeri sızar. Bozulma olduğu için onarılmanın değeri var. Hayat, kaçınılmaz hayal kırıklıklarına ve kayıplara gebe. Bize düşen, elde kalan imkân ve fırsatlarla yola devam etmek... Kimimiz yenilgilerle vazgeçer, kimimiz mücadeleye devam eder. Bu öyle bir mücadeledir ki mücadeleyi reddedenler, mücadele edenlerden daha çok yaralanır sonunda. Ve görünenin ardına bakmak, bize hayatın ilk elde görünmeyen kutbunun ne olduğunu gösterir. O halde sevgili dost, yeni sorular sor, yeni cevaplar bul. Yeni keşifler yap. Çocuksu bir merakla bak hayata. Öğrenmekten ve değişmekten korkma. Her gün yeni bir şeyle şaşır, her gün bir insanı şaşırt. Öfke, suçluluk, endişe gibi içsel tıkaçların yolunu tıkamasına izin verme. Anla ve ilerle. Her gün biraz daha büyü. Genişlet içini her gün. Hayatın bütün kokularını içine çekerek arayıcısı ol bilgeliğin. Her nefesi bir ilahi bağış olarak coşkuyla içine al. En derinlerdeki hücreleri bile şenlendirecek kadar. Ve usul usul bırak onu. Sana Hayat Veren’i fark et. Bırak, ışık girsin içeri.